Ερχόμαστε, όλη η αλήθεια

Το "ερχόμαστε" το έχω συνδυάσει στο μυαλό μου με σουβλατζίδικα και πιτσαρίες. Ξέρεις, από αυτές τις παραγγελίες που τις κάνει καμιά ώρα πριν αρχίσει ο αγώνας και έρχονται λίγο πριν το τέλος της παράτασης. Όσο και υπομονή να έχεις, θα πάρεις τηλέφωνο. Και ο διάλογος θα είναι ο παρακάτω με μαθηματική ακρίβεια.

- Ταδόπουλος ονομάζομαι, για μια παραγγελία που έχω κάνει εδώ και 1 ώρα.
- Στο δρόμο. Ερχόμαστε.

Ζω για τη στιγμή που θα μου απαντήσουν: "Δεν έχει φύγει ακόμα". Η' ακόμα καλύτερα: "Δεν έχει ετοιμαστεί ακόμα". Η' το ιδανικό: "Συγνώμη κύριε Red Duckling, σας γράψαμε στα αρχ ξεχάσαμε τελείως".

Οπότε, όσο και να μου λένε φίλοι Αεκτζήδες ότι έρχονται, το δικό μου μυαλό πάει σε καθυστερημένες πίτσες και σουβλάκια.

Αλλά και ποδοσφαιρικά να το δεις, τους έχουν προλάβει άλλοι. Μη σου πουν ότι είναι δική τους έμπνευση. Έτσι μου έλεγαν, ώπου ένα ωραίο πρωινό του περασμένου Αυγούστου μπήκα σ' ένα φούρνο στον Πλατανιά.

Και είδα σε μια πόρτα την αλήθεια.


ΥΓ: Δεύτερη σερί ανάρτηση στο παλιό μου σπίτι. Βρε λες;